Rozdział 1 "Grała sercem.."

Siedziała na parapecie, oparta o framugę okna.
Ręką gładziła szybę po której spadały strugi deszczu.
Wiedziała że nadchodzi burza, której tak potwornie się bała.
Księżyc delikatnie oświetlał jej twarz.
Patrzyła na gwiazdy, lecz to nie one dawały jej po oczach swym blaskiem, a bandaże na jej rękach.
Wprawiały ją w obrzydzenie, rozpacz jak i straszny ból.
Łzy spływały po jej policzkach, gdy tylko zostawała sama z tego powodu.
     Gdy przeszedł ją dreszcz zimna, ściągnęła zgrabnym ruchem ręki, z łóżka koc i okryła się nim cała po sam nos.
Było widać tylko jej piękne, duże, niebieskie oczy, jak i długie włosy splecione w niedbałego koka.
Rozejrzała się po 'pokoju' i załamała jeszcze bardziej.
Mieszkała na strychu i to najbardziej ją raziło.
Każda szafa była prawie cała pozbawiona farby, łóżko zakurzone i pozbawione poduszki jak i kołdry.
Jedynym jej ciepłem tu był tylko ten pieprzony koc.
Lustro? Całe w smugach i popękane, a o toaletce lepiej nie wspominać, wyglądała jakby zaraz miała rozsypać się na kawałki.
Słone łzy poleciały z jej oczu, w głośnikach rozbrzmiała jej ulubiona piosenka.
Zsunęła się szybko z miejsca na którym siedziała, koc rzuciła za siebie i zamykając oczy zaczęła tańczyć.
Jej ciało współgrało z bitem jak chyba jeszcze nigdy, jej umysł się wyłączył, od teraz Grała Sercem.
Nie bała się że wpadnie na cokolwiek przed sobą, prędzej że pomyli kroki i popsuje całą swoją prace.
To co tworzyło się w jej głowie to były kroki, nic poza tym.
Kierowała nią muzyka, szła za nią na ślepo.
     W pewnym momencie usłyszała grzmot i zobaczyła błysk za szybą.
Zdenerwowana wskoczyła na materac zabierając z konta swoje jedyne okrycie.
Jego rogiem zasłoniła sobie całą twarz, skuliła w kłębek i zaczęła kichać.
-Cholerna alergia!- wymamrotała pod nosem i poczuła jak ktoś łapie ją za ramie.
Wiedziała dobrze kto to, dziś była jej kolej.
Rozpłakała się jak małe dziecko, za każdym razem bolało tak samo.

~*~

Hey:* Nowy blog =) Hah.. ale według mnie ten najlepszy =D

Tak, tak możecie bić mi brawa, wreszcie podoba mi się coś co napisałam.

Może to dla was głupie, ale tak jest.

Ten rozdział był pisany cztery razy, bez oszukiwania.

Oczywiście przy moich ukochanych nutach.

Jak widać będzie w nim dużo łez i bólu.

Ktoś również nakłonił mnie i od razu macie opis bohaterów i okolicy w której wszystko będzie się działo.

Całe to jest dla was z dedykacją, ale jedną osobę muszę wyróżnić.

MagdzikVeB- (Mam nadzieje że dobrze napisałam). Jesteś boska *.*

Dajesz mi dużo uśmiechu jak i łez.

Wspierasz pomagasz no i po prostu jesteś.

Za to dziękuje najbardziej i dla ciebie rysowałam to:* 

Przy piosence :Tylko z tobą <3